Saturday, May 5, 2007

سلام

سلام دوستان عزيز
يكي از طرفداران عزيز وبلاگ مطلبي زيبايي رو در مورد اين قسمت سريال در قسمت نظرات نوشته بودند كه حيفم اومد اونجا بمونه و با اجازه ايشون من اونو اينجا قرار ميدم
اين قسمت (27) با بازي پرشور و تحسين برانگيز خانم "لي يانگ ا" و خانم "يانگ مي كيونگ" از به يادماندني ترين قسمت هاي "جواهري در قصر" هست،‌زماني كه بينندگان از صميم قلب آرزو مي كنند كه اي كاش، سرنوشت، اجازه مي داد حالا كه يانگوم و بانو هن، بعد از مدت زماني طولاني،‌يكديگر را شناخته اندو پيوندشان با گذشته مستحكم تر شده، بتوانند زمان بيشتري در كنار هم باشند. اينجاست كه هر بيننده اي،‌ بي اختيار، به پهناي صورت اشك مي ريزد و از اينكه دست روزگار، چنين تقديري را براي اين دو انسان معصوم و بي گناه رقم زده، غرق در غم و اندوهي بي پايان مي گردد.
Corona

1 comments:

از سكانس هاي بي نهايت زيباي ديشب، كه بيشترين حس تاثر و همدردي بينندگان را برمي انگيخت؛ زماني كه يانگوم با گيسوان پريشان و رهاشده در نسيم، سوار بر قايق به سمت جزيره، به بانو هن كه ساعتي پيش بر شانه هاي او با دنيا وداع كرده بود و همچنين زماني كه در ساحل جزيره، چشم به امواج خروشان دريا دوخته بود و به سرنوشت خود مي انديشيد كه چگونه مي تواند با جريان قدرتمند و البته بي رحم قصر كه بانوي نازنين و مادر عزيزش را از او گرفته بود و بيش از پيش او را در اين دنيا تنها رها كرده بود، هر بيننده اي را به تفكر و تامل وامي داشت.

« Older Post ¦ Home ¦ Newer Post »